به نقل از «همشهری آنلاین»

با این رژیم غذایی مقاومت سلولی به انسولین را بشکنید

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۲۱۰۵۰

همشهری آنلاین: در این شرایط ممکن است بدن شما خیلی سخت تلاش کند و بیشتر از قبل انسولین بسازد اما حتی این حجم از انسولین هم نمی‌تواند قفل سلول را بگشاید. با اینکه فرضیه‌های زیادی در مورد این مشکل وجود دارد، اما محققان هنوز به‌درستی نمی‌دانند که چه عامل یا عواملی روی پاسخ سلول‌های مختلف بدن به انسولین تأثیر گذاشته و آن‌ها را قفل می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این همان شرایطی است که در علم پزشکی به آن مقاومت به انسولین گفته می‌شود.

انسولین یکی از مهم‌ترین هورمون‌های بدن است که درست مثل کلید عمل می‌کند. این هورمون قفل سلول‌ها را باز می‌کند تا گلوکز (glucose) یا همان قند خون واردشان شود؛ اما بعضی‌ وقت‌ها این قفل و کلید درست عمل نمی‌کنند که نتیجه‌اش تجمع گلوکز در خون و بالا رفتن میزان قند است. در این شرایط ممکن است بدن شما خیلی سخت تلاش کرده و بیشتر از قبل انسولین بسازد اما حتی این حجم از انسولین هم نمی‌تواند قفل سلول را بگشاید.

با اینکه فرضیه‌های زیادی در مورد این مشکل وجود دارد، اما محققان هنوز به‌درستی نمی‌دانند که چه عامل یا عواملی روی پاسخ سلول‌های مختلف بدن به انسولین تأثیر گذاشته و آن‌ها را قفل می‌کند. این همان شرایطی است که در علم پزشکی به آن مقاومت به انسولین گفته می‌شود.

مقاومت به انسولین خود را با چه علائمی نشان می‌دهد؟

مبتلایان مقاومت به انسولین معمولاً هیچ علامت خاصی ندارند و این دقیقاً همان قسمت بد ماجراست چون ممکن است مدت‌ها دچار این بیماری باشید بدون اینکه شستتان خبردار شود. بااین‌حال مقاومت شدید به انسولین در بعضی از افراد باعث ایجاد لکه‌های تیره روی پوست بعضی از نواحی بدن مثل گردن، آرنج، دست‌ها، زانوها و زیر بغل می‌شود.

چه عواملی ریسک ابتلا به مقاومت انسولین را افزایش می‌دهد؟

افزایش وزن یکی از مهم‌ترین عواملی است که باعث می‌شود ریسک ابتلای یک فرد به مقاومت به انسولین بیشتر شود. علاوه بر این مسئله، کسانی که به‌طور مرتب سیگار می‌کشند، به اندازه‌ی کافی ورزش نمی‌کنند یا فشارخون بالایی دارند، بیش از دیگران در معرض خطر هستند. همچنین بعضی از مشکلات قلبی و عروقی نیز از جمله عوامل افزایش‌دهنده‌ی خطر این بیماری است. به‌عنوان‌مثال، در افرادی که کلسترول خوب خون یا اچ. دی. ال (HDL) آن‌ها پایین بوده یا تری‌گلیسرید (چربی خون) خونشان بالاست، سابقه‌ی سکته‌ی قلبی دارند یا در ‌ناحیه‌ی گردن و پا دچار مشکلات عروقی هستند، مقاومت به انسولین نیز بیش از دیگران دیده می‌شود و این عارضه می‌تواند مشکل‌زا باشد.

سابقه‌ی خانوادگی در ابتلا به مقاومت به انسولین اهمیت دارد؟

مطالعات نشان داده که نژاد فرد می‌تواند نقش مهمی در ابتلای او به این بیماری داشته باشد به طور مثال آمریکایی-آفریقایی‌تبارها، آمریکایی‌هایی که ریشه‌ی آسیایی دارند و همچنین همه آن‌هایی که در خانواده‌شان سابقه‌ی ابتلا به مقاومت به انسولین وجود داشته، در معرض خطر هستند و در مقایسه با کسانی که چنین سابقه‌ای در خانواده‌شان نبوده، بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. همچنین اگر پدر یا مادر، برادر یا خواهری دارید که دچار دیابت نوع دو است، ریسکتان هم برای ابتلا به بیماری بالاتر است. در ضمن فرزندان خانم‌هایی که در دوران بارداری، قند خون بالا یا دیابت بارداری را تجربه کرده‌اند، در مقایسه با سایر افراد، بیشتر دچار مقاومت به هورمون انسولین می‌شوند.

مقاومت به انسولین چطور تشخیص داده می‌شود؟

تست مقاومت به انسولین پیچیده و کمی سخت است، بنابراین پزشک برای اینکه ببیند آیا دچار این بیماری هستید یا نه، تست‌های معمول مربوط به پیش‌دیابت را برای شما انجام می‌دهد تا مشخص شود که آیا قند خونتان بیش‌ازحد معمول هست یا خیر. با آزمایش خون می‌توان وضعیت قند خون ناشتا را بررسی کرد و مقایسه‌ی قند خون شما در این وضعیت، طی چند ماه گذشته نشان می‌دهد که آیا سلول‌های بدنتان نسبت به انسولین به‌عنوان یک هورمون پایین‌آورنده خون، مقاوم هستند یا خیر.

احتمال تبدیل مقاومت به انسولین به دیابت

مقاومت به انسولین بدن را در شرایطی قرار می‌دهد که برای ساخت مقدار بیشتر هورمون، دچار تلاش مضاعف شود تا سطح قند در خون را در حد و اندازه‌ی طبیعی نگه دارد. در نتیجه به‌مرور سلول‌های سازنده انسولین در پانکراس از بین می‌روند و از کار می‌افتند و این مسئله فرد را به سمت ابتلا به پیش‌دیابت و دیابت نوع دو سوق می‌دهد. هرچند اگر مقاومت به انسولین زود تشخیص داده شود، با کمی تغییر در سبک زندگی روزانه می‌توان از وقوع این اتفاق تا حد زیادی پیشگیری کرد.

اهمیت درست غذا خوردن در مبارزه با مقاومت به انسولین

همان‌طور که اشاره شد مقاومت به انسولین با اضافه‌وزن و چاقی رابطه‌ی مستقیم دارد و به‌شدت به نوع غذایی که می‌خورید، وابسته است؛ بنابراین اگر به‌تازگی متوجه شدید که دچار این مشکل هستید، باید مصرف شیرینی و شکلات، قندهای تصفیه‌شده و چربی‌های حیوانی را کاهش دهید و در عوض میوه و سبزی و غلات تصفیه‌نشده و سبوس‌دار بیشتری مصرف کنید.

این کار علاوه بر تنظیم قند خون به شما کمک می‌کند تا وزن کم کنید یا وزنتان را در محدوده‌ی سالم نگه دارید و چاق نشوید. همچنین این سبک غذا خوردن به‌مرور مقاومت سلولی به انسولین را نیز کم می‌کند. یکی از رژیم‌های غذایی مشهوری که به مبتلایان به مقاومت به انسولین توصیه می‌شود، رژیم «دش» (DASH) است که معمولاً برای مبتلایان به بیماری‌های قلبی و عروقی و پرفشاری خون توصیه می‌شود. کاهش دریافت سدیم و افزایش دریافت پتاسیم، منیزیم و کلسیم روزانه، پایه و اساس رژیم دش را تشکیل می‌دهد. همچنین مطالعات حاکی از تأثیر مستقیم کمبود ویتامین دی (D) بر سلول‌های بدن و کاهش واکنش‌های سلولی به انسولین است که به‌مرور قند خون را بالا می‌برد.

رفع مقاومت سلولی به انسولین با ورزش و فعالیت بدنی

ورزش و فعالیت بدنی فقط مقاومت سلول‌های بدن به انسولین را کاهش نمی‌دهد بلکه درست مثل رژیم غذایی سالم، روی وزن هم اثر می‌گذارد. یکی دیگر از فواید ورزش به‌خصوص روی سلول‌های ماهیچه‌ای این است که باعث می‌شود این سلول‌ها به شکل بهتر و مؤثرتری از قند و انسولین استفاده کنند؛ بنابراین اگر دچار این بیماری هستید باید روزی ۳۰ دقیقه در اغلب روزهای هفته ورزش کنید تا قلبتان سریع‌تر بزند و نفس کشیدن کمی برایتان سخت شود.

درمان مقاومت به انسولین نیاز به دارو دارد؟

تغییر سبک زندگی مهم‌ترین رویکرد درمانی برای رفع مقاومت به انسولین است. بااین‌حال اگر احتمال ابتلا به دیابت برای شما مطرح باشد، لازم است مصرف دارو را نیز برای بهبود استفاده سلول‌ها از انسولین با نظر پزشک متخصص شروع کنید. در این حالت «متفورمین» (metformin) متداول‌ترین دارویی است که تجویز می‌شود تا هم احتمال ابتلا به دیابت را کاهش دهد و هم به کاهش وزن در افراد چاق ‌کند. یکی دیگر از فواید متفورمین نیز این است که ریسک ابتلای خانم‌هایی را که سابقه‌ی دیابت بارداری داشته‌اند، به نوع دوم این بیماری کاهش می‌دهد.

مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک

مقاومت به انسولین یکی از عوامل مرتبط به سندرم متابولیک است. مبتلایان به این سندروم با داشتن سه علامت از مجموعه این علائم مشخص می‌شوند؛ افزایش اندازه دور کمر، افزایش تری‌گلیسرید یا چربی خون، کاهش اچ. دی. ال خون، افزایش فشارخون و افزایش قند خون. کسانی که مبتلا به سندرم متابولیک هستند هم بیشتر از سایرین در معرض دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته هستند.

مقاومت به انسولین با چه بیماری‌هایی مرتبط است؟

افرادی که سلول‌های بدنشان نسبت به انسولین مقاوم شده، نسبت به سایرین، التهابات بیشتری را در بدنشان تجربه می‌کنند و بیشتر دچار بیماری‌های عروقی، کلیوی، کبدی، آرتریت روماتوئید و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک می‌شوند.

با این خوراکی‌ها به جنگ بیماری‌تان بروید

۱. بلوبری

در سال ۲۰۱۰ محققان نشان دادند که مصرف بلوبری مقاومت به انسولین را در افراد چاقی که دچار این بیماری هستند، کاهش می‌دهد و چون این میوه، قند کم و فیبر بالایی دارد، ضد چاقی هم محسوب می‌شود. همچنین استفاده از بلوبری به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان‌های ضدپیری، پوست شما را نیز جوان و درخشان می‌کند.

۲. آووکادو

آووکادو سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع است که روند آزاد شدن قند در خون را کند می‌کند، در نتیجه نیاز بدن به انسولین کم و از مقاومت سلولی به این هورمون کاسته می‌شود.

۳. روغن‌زیتون

اسیدهای چرب غیراشباعی که در روغن‌زیتون وجود دارد، ترشح هورمون‌های ضداشتها از جمله «لپتین» (leptin) را تحریک می‌کند و به‌طور اختصاصی مقاومت سلول‌های بدن نسبت به هورمون انسولین را از بین می‌برد. در سال ۲۰۰۷ مقاله‌ای منتشر شد که نشان داد داشتن رژیم غذایی سرشار از اسید چرب غیراشباع در مقایسه با رژیم‌های مملو از کربوهیدرات یا برنامه‌ی غذایی که اسید چرب اشباع زیادی دارد، مانع از ایجاد چاقی شکمی شده و مقاومت به انسولین را از بین می‌برد.

۴. دارچین

تنها با مصرف نصف قاشق مرباخوری دارچین در طول روز می‌توانید میزان انسولین را در خونتان تنظیم کنید. پژوهش‌های اخیر حاکی از آن است که دارچین روی سلول‌های کبدی و ماهیچه‌ای اثر می‌گذارد تا به شکل بهتر و مؤثرتری از انسولین استفاده کنند. علاوه ‌بر این مصرف این ادویه با تسریع روند کاهش وزن نیز رابطه دارد؛ بنابراین کافی است به مدت بیست روز، روزانه نصف قاشق مرباخوری دارچین بخورید تا قند خونتان ۲۰ درصد پایین بیاید.

۵. گیلاس

اگر چاق هستید و مقاومت به انسولین دارید، گیلاس را در فصل‌های گرم سال در برنامه غذایی روزانه‌تان قرار  دهید. این میوه که به‌رغم طعم شیرینش، قند کمی دارد، سرشار از ترکیبات شیمیایی طبیعی به نام «آنتوسیانین» (anthocyanin) است که به پایین آمدن قند خون کمک می‌کنند. تحقیقات نشان داده آنتوسیانین‌های موجود در گیلاس تولید و ترشح انسولین را تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد و به دلیل اثر آنتی‌اکسیدانی‌اش، ضدسرطان و بیماری‌های قلبی و عروقی نیز محسوب می‌شود.

کد خبر 789572 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت انسولين خبر مهم بیماری - دیابت

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: سلامت انسولين خبر مهم بیماری دیابت مقاومت به انسولین سلولی به انسولین دچار این بیماری مقاومت سلولی بدن به انسولین قلبی و عروقی سلول های بدن مقاومت سلول قند خون سلول ها سابقه ی ی قلبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۲۱۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند؟

آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند و به همان خوبی است که در رسانه‌های اجتماعی پیشنهاد می‌شود؟

به گزارش همشهری آنلاین، دوین میلر (Duane Mellor) سرپرست بخش پزشکی و تغذیه دانشکده پزشکی استون در دانشگاه استون (Aston) به این پرسش پاسخ داده است.

به گفته وی، دلیل علمی پشت این موضوع در واقع صحیح است، هرچند کمی گیج کننده به نظر می‌رسد. اما اثرات واقعی سلامتی این کار به اندازه‌ای که گفته می‌شود قابل توجه نیست.

میلر می‌گوید: هنگامی که نان پخته می‌شود، خمیر مرطوب و پر از حباب را به یک نان نرم تبدیل می‌کند. حرارت فر به همراه آب خمیر باعث می‌شود نشاسته موجود در آرد منبسط شده و ژلاتینه شود. وقتی آرد را به سس اضافه می‌کنیم و آنقدر می‌پزیم تا غلیظ شود نیز همین اتفاق می‌افتد.

این نشاسته‌های ژلاتینه شده راحت‌تر هضم می‌شوند و پردازش گلوکز (قند) موجود در این نشاسته‌ها را برای سلول‌های ما آسان‌تر می‌کند. این امر در مورد بسیاری از غذا‌های نشاسته‌ای تازه پخته شده صادق است، به ویژه آن‌هایی که فیبر کمی دارند مانند سیب زمینی یا مانند نان سفید که از آرد‌های ریز آسیاب شده تهیه می‌شوند.

برخی شواهد نشان می‌دهد که این نوع گلوکزِ به سرعت در دسترس ممکن است سطح انسولین را درست بعد از خوردن غذا افزایش دهد. اگرچه انسولین مهم است، زیرا به سلول‌های ما کمک می‌کند از گلوکز برای انرژی استفاده کنند یا آن را برای انرژی بعدی ذخیره کنند، اما انسولین بیش از حد می‌تواند باعث احساس گرسنگی و احتمالاً افزایش وزن شود.

نکته اینجاست که هنگامی که غذا‌های حاوی این نشاسته‌های ژلاتینه شده خنک می‌شوند، نشاسته‌های منبسط شده دوباره جمع می‌شوند و به چیزی تبدیل می‌شوند که به عنوان نشاسته مقاوم شناخته می‌شود. شکستن این نشاسته‌های جمع شده برای آنزیم‌های دستگاه گوارش ما سخت‌تر است، به این معنی که سلول‌های ما به سختی می‌توانند قند موجود در این نشاسته‌ها را کنترل کنند. این بدان معناست که نشاسته‌های مقاوم پس از خوردن کمتر باعث افزایش قند خون و انسولین می‌شوند.

میزان توانایی تشکیل نشاسته مقاوم به دمای پخت نان و نگهداری آن در یخچال یا فریز کردن آن بستگی دارد. سرعت انقباض در فریزر تقریبا دو برابر یخچال است، به این معنی که نشاسته مقاوم‌تری تشکیل می‌شود.

افزون بر این، انجماد نان، آب را به دام می‌اندازد و آن را تازه‌تر و نرم‌تر از زمانی که آن را در یخچال نگهداری می‌کنیم، نگه می‌دارد، چرا که در یخچال یا محیط خانه، آب موجود در نان از دست می‌رود و باعث سفت و خشک شدن نان می‌شود.

آیا باید نان خود را منجمد کنید؟

یک مطالعه بر روی ۱۰ فرد سالم به تأثیر منجمد کردن نان سفید پرداخت. آن‌ها نان‌های خریداری شده در فروشگاه را با نان خانگی مقایسه کردند.

برای نمونه‌های نان خانگی، انجماد و دوباره گرم کردن نان میزان افزایش قند خون را طی ۲ ساعت تا ۳۱ درصد کاهش داد. جالب اینجاست که حتی برشته کردن نان تازه نیز افزایش گلوکز را تا ۲۵ درصد کاهش داد.

این تأثیر زمانی که نان خانگی و سنتی منجمد، یخ‌زدایی و سپس برشته شد حتی بیشتر بود و قند خون را تا ۳۹ درصد کاهش داد. این اثر به طور بالقوه می‌تواند به کاهش احساس گرسنگی کمک کند، زیرا سطح گلوکز و انسولین پس از خوردن نان یخ‌زده افزایش نمی‌یابد.

اما هنگامی که از نان سفید تجاری و فروشگاهی استفاده شد، انجماد قبل از برشته کردن، واکنش قند خون بدن را بهبود نبخشید. این می‌تواند منعکس کننده روش‌های مختلف تولید نان تجاری در مقایسه با نان خانگی و سنتی باشد. مواد مورد استفاده یا روش پخت و سرد شدن نان ممکن است اثر انجماد را بر تشکیل نشاسته مقاوم کاهش دهد. در هر حال دلایل آن کاملاً روشن نیست.

سایر تحقیقات جدیدتر نیز نتایج مشابهی را نشان داده‌اند؛ بنابراین اگرچه برخی از مطالعات کوچک هستند، اما تأثیری که انجماد بر نان دارد، ثابت به نظر می‌رسد و به طور کامل در آزمایشگاه بررسی شده است.

اما شایان ذکر است که این اثرات تنها تا چند ساعت پس از خوردن نان وجود دارد؛ بنابراین در حالی که منجمد کردن نان قبل از خوردن ممکن است به کاهش سطح قند خون در یک وعده غذایی کمک کند و تأثیر کمی در وعده غذایی بعدی داشته باشد، اثرات طولانی مدت آن بر اشتها، افزایش وزن یا خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند دیابت نوع ۲ شناخته شده نیست و احتمالاً بسیار اندک است.

نشاسته مقاوم را می‌توان در بسیاری دیگر از غذا‌های نشاسته‌ای پخته شده و سرد مانند سیب زمینی، ماکارونی و برخی (نه همه) انواع برنج یافت. به نظر می‌رسد که برنج باسماتی نسبت به انواع برنج‌های دیگر نشاسته مقاوم‌تری دارد.

نشاسته مقاوم علاوه بر اینکه تجزیه سخت‌تری نسبت به نشاسته تازه پخته شده دارد، مواد مغذی را برای میکروب‌های ساکن در روده بزرگ ما فراهم می‌کند. این به حفظ تعادل سالم باکتری‌ها در روده ما کمک می‌کند. سپس این باکتری‌ها مواد شیمیایی را بر روی سلول‌های پوشش روده بزرگ آزاد می‌کنند که به ما در حفظ متابولیسم سالم کمک می‌کند.

همچنین نشان داده شده است که نشاسته مقاوم با افزایش حساسیت به انسولین به عملکرد بهتر انسولین کمک می‌کند. این می‌تواند به بدن ما کمک کند تا قند خون را به طور موثرتری استفاده کند که با سلامتی بیشتر مرتبط است، زیرا می‌تواند به طور موثرتری به عنوان سوخت توسط عضلات ما استفاده شود.

مزایای نشاسته مقاوم حتی ممکن است به سایر جنبه‌های متابولیسم ما نیز گسترش یابد، زیرا ممکن است به کاهش کلسترول نیز کمک کند. تصور می‌شود که این اثر ناشی از اسید‌های چرب با زنجیره کوتاه است که باکتری‌های روده هنگام تخمیر نشاسته‌های مقاوم تولید می‌کنند. سطوح پایین کلسترول می‌تواند به معنای کاهش خطر بیماری قلبی باشد.

در مجموع، در حالی که این تغییرات ممکن است کاملاً چشمگیر به نظر برسند، اما کوتاه مدت هستند؛ بنابراین تأثیر آن‌ها بر سلامت بلندمدت ما کمتر است. اما این بدان معنا نیست که نان مصرفی خود را منجمد نکنید.

قرار دادن یک قرص نان در فریزر می‌تواند مضرات مواد غذایی را با مزایای اضافی برای سلامتی حتی اگر اندک باشد، کاهش دهد.